ADESTE, FIDELES - ADEAMUS, PASTORES

ADESTE, FIDELES – CRISTIANOS, VAYAMOS – ADEAMUS, PASTORES

Prope omnes cantum Adeste, fideles nostis. Est quaedam interpretatio Hispanica Cristianos, vayamos. Mea humili sententia multo peior est versio ista modernorum. Recipite, precor, meam reinterpretationem Latinam.

Cristianos, vayamos, jubilosa el alma:
la estrella nos llama junto a Belén.
Hoy ha nacido el Rey de los Cielos.

¡Cristianos, adoremos!
¡Cristianos, adoremos!
¡Cristianos, adoremoS!
a nuestro Dios!

Humildes pastores dejan su rebaño
y llevan sus dones al Niño Dios.
Nuestras ofrendas con amor llevemos.

Bendita la noche que nos trajo el día,
bendita la noche de Navidad.
Desde un pesebre el Señor nos llama.

El Dios invisible vístese de carne,
el Rey de la Gloria llorando está.
Viene a la tierra a darnos el Cielo.

La luz de la estrella que guió a los Magos
alumbra el misterio de Navidad.
Fieles, sigamos esa luz del Cielo.

Adeamus, pastores, iubilosa in mente,
quoniam nos vocat caeleste signum.
Haec erat nox quam pandit Sibylla.

Adeamus cum fiducia,
adeamus cum fiducia,
adeamus, adoremus
puerum Deum.

Humiles pastores gregem relinquebant
deitati laturi pulchra donaria:
pingues caseos, lac ovum praedulce.

Iam nuces portabant, fulvam iam mellem,
iam uvas passas nigriores nocte.
Ferte vos etiam, aniles mulieres!

Sidera cadentia ad somnos invitant
sed lucem effundit hoc luminare.
Surge, amice, veni ad praesepe.

Et venerunt magi, Oriente relicto,
ut aurum, thus, myrrham deferrent.
Et nos adeamus, simplices pastores.

CHOLIAMBI MARTINI

Doctissimi amici. Haec ad me scripsit Martinus die 19 mens. Nov. AD 2010

MARTINVS RADVLFO SAL
Dubito, num Joachim Ringelnatz poeta tibi notus sit, nam eius opera alias in linguas uersa non arbitror. Scripsit quidem aliquot carmina plena salis et leporis.
Lege igitur, quaeso, uersionem Latinam:

Durus silex, qui strauerat uiam, quondam
multos uiros calcare sentiebat se
atque id recusabat. Vetabat inuitus
calcare se pedes „Lapis“, reclamans, „sum!“
Non rettulit mortalium, quid is uellet,
nam nil silex nisi est silex manetque idem.
Necesse calcantes pedes ferant quidam.

Me uerbum pro uerbo non reddidisse constat. Quod attinet ad rem metricam, eodem metro usus sum, quo Catullus, cum "Miser Catulle" quereretur. Quod autem linguam Germanicam tibi non plane ignotam esse noui, addatur uersio originalis: “Ein Pflasterstein”.

Ein Pflasterstein, der war einmal
Und wurde viel beschritten.
Er schrie: "Ich bin ein Mineral
Und muss mir ein für allemal
Dergleichen streng verbitten!"

Jedoch den Menschen fiel's nicht ein,
Mit ihm sich zu befassen,
Denn Pflasterstein bleibt Pflasterstein
Und muss sich treten lassen.

Ad discipulos qui Litterarum curriculo perfuncti sunt, AD 2010

Ad discipulos qui Litterarum curriculo perfuncti sunt, AD 2010



Cari et dulces discipuli

(discipuli, quia semper

vos docebo et docebitis

me), gratias maximas

refero. Bona dedimus

spiritalia, quae maiora

sunt: certe materialia

velis nolis pessumdata

sunt. Ferte igitur poma

in vita vestra sapientiae

ac humanitatis. Litteris

et moribus favete vere

humanis. Tempus certum

est itineris gradiendi novi.

Dominus, pro certo scio,

gressus vestros in laetitia

illustrabit.

[Scripsit Radulfus]

IOHANNES LENNON LXX ANNUM AGIT

Iohannes Lennon LXX annum agit

Pauca scio de rebus illis
quas tu sodalisque tuus
Georgius omnes homines
docetis: de Orbis pace,
de Indorum sapientia
et de Indorum chordis.
Sed quod tu cecinisti
dulcius est certe melle
et Sirenibus.

Scripsit Radulfus

BUENOS DÍAS, ARGENTINA - SALVE GERMANICA TERRA

BUENOS DÍAS, ARGENTINA – SALVE, GERMANICA TERRA

Buenos días, Argentina!
Er war lang, mein Weg zu dir!
Doch nun schwenk' ich den sombrero:
Buenos días, ich bin hier!
Buenos días, Buenos Aires!
Wenn die rote Sonne glüht,
rauscht von ferne der La Plata
und er singt mit mir ein Lied:
Buenos días, Argentina!
Guten Tag, du fremdes Land!
Buenos días, Argentina!
Komm' wir reichen uns die Hand!
Buenos días, Argentina!
So heißt meine Melodie!
Und sie soll uns zwei verbinden
mit dem Band der Harmonie.
Buenos días, ihr Gitarren!
Wenn der Abend niedersinkt,
sollt ihr leise mir erzählen,
wie das Lied der Pampas klingt:
Buenos días, señorita!
Und wenn du dann bei mir bist,
wird die Zeit hier wie ein Traum sein,
den man niemals mehr vergißt!

Salve, terra Germanica,
tandem ad te revenio;
miror valles et montana,
flumina et fortes burgos.
Salve, terra Saxonica,
bruma mihi non displicet:
hiemem ago corde in meo,
tristia carmina fundens.
Salve, terra Germanica,
caligine involve me.
Vivant tholi, arcus, muri;
salve, terra dei Granni.
Anima mea carbonescit
cantibus lugubriter:
mihi ignosce, tellus: duritia
affert tua solacium.
Solum durum, solum bonum,
probos viros orbi das:
aetas aurea Sibyllina
mundi vires renovat.
Silva Hercynia, saevos deos
ritu raro veneras:
arbores deos ferentes
securibus occident.

[In honorem certaminis oecumenici podosphaerici AD 1978 composuit cecinitque Udo Jürgens; latine reddidi, modo sui generis, Radulfus, humillimus poeta Argentiniensis]

MARTINVS ZYTHOPHILVS de absentia rationis scribit

Die 28 Aug. AD 2010 Martinus Zythophilus haec ad me scripsit. Cum legi, ad dementiam hominum politicorum meae patriae animum meum direxi.

MARTINVS RADVLFO SVO SAL
Certe Senecam homines ratione praeditos esse scripsisse scis, mi Radulfe. Interdum dubito, sitne hoc bonum omnibus mortalibus tributum. Qua re commotus hoc distichon feci:

Cum sapiens homines ratione carere negarit,
hanc reor in tenebris saepe latere tamen.

Cura, ut ualeas.

DE HODIERNIS CALAMITATIBUS

Ecce carmen quod hodie, die XVI mensis Aug. AD 2010, ad me misit Martinus Zythophilus, optimus poeta.

MARTINVS RADVLFO SAL
QVID agis, mi Radulfe?
Magnas partes orbis terrarum hoc tempore cladibus ingentibus affici legimus. Quibus rebus commotus aliquot uersus scripsi:

Imbribus assiduis tumet Indus et occupat arua.

Cedere qui nequeunt, latior unda necat.

Moenia labuntur ui fluminis. Alueus auctus,

quidquid ager uoluit ferre Ceresque, uorat.

Pauca quibus fuerant, haec pauca amissa queruntur

nec iam spes miseris. Heu! Quis adesse potest?

Et Seres simili uexantur clade malisque:

Fluminibus regio maxima capta feris.

Arboribus caesis de montibus humida terra

nec detenta ruit multaque tecta rapit.

Interea Scythicas per siluas flamma uagatur

ignisque horribili ui populatur agros.

Tosta salutarem tellus desiderat imbrem

fumiferaeque adimunt aera mille faces.

Iam uix ulla dies agitur, qua nuntius altum

horrida non referat mittere damna polum.

Vultne deus poenas nos soluere nostrane terra

crimina sic clamans se tolerare negat?

VALE

CARMEN LATINITATIS MMX.

Carmen Latinitatis mmx.

Vos, graves linguae domini Latinae,
dicta spirantes Ciceronis atque
Livii libros, tetrici foventes
rutra Catonis
cum lyra dulcis pariter Catulli,
versifex magno spatio salutat
forte divisus, studio tamen sed
paene propinquus.


Poem for the Day of Latinity 2010

Venerable lieges and masters of Latin,
exhaling Cicero’s speeches along with a
fourth part of Livy, as fond of the shovels of
fusty old Cato
as of the lyre of dulcet Catullus,
a maker of verses sends you a greeting,
remote from your country yet by avocation
almost your kinsman.

Vale.
Scrib. Novi Castri in Australia a.d. iv Kal. Maiis anno Dñi mmx.

CANTIUNCULAE MEXICANAE (Georgio Ordóñez Burgos dicatum)

CANTIUNCULAE MEXICANAE
Mulieres pulchras,
arma virosque
cano, bimaris
terra. Et placent
certe cantiones
dulces tuae mihi,
quis aures meas
delectas. Caballi,
liquores, citharae,
arida terra felix!

MARTINVS ZYTHOPHILVS "DE VOLANDO" SCRIPSIT

Tellus non retinet, quae corpora nostra creauit,
nec posita in tergis ala fit arte uiri.
Nos imitamur aues, hominum est iter altius illis
et naues celeres nubila densa secant.
Aera per liquidum mortales transuehit ales
ferreus et citius sic aquilone uolat.
Africa si petitur: Post paucas adsumus horas.
Australisque minus terra remota calens.
Daedale docte, diu tua uisa est fabula ficta:
Hoc se tempore homo posse uolare probat.

XENOPHANES

–Ego urbes scientia rego
et honestate; omnes nostram
potestatem coronis ornant.
–Gaudium infimum nos,
athletae, damus sed peiores
non sumus vobis, viris
rebus publicis deditis.

IN DIEM SANCTI PATRICII

IN DIEM SANCTI PATRICII
Gratias ago tibi, sancte
Hibernorum patrone, donum
ob tuum: nondum sub terra
iaceo. Hodie igitur vini
paululum -ignosce- bibam
librosque meos celticos
revolvam.

MARTINI ZYTHOPHILI CARMEN IN NATALEM OVIDII NASONIS

Legite, amici, carmen quod amicus meus Martinus, doctissimus poeta hodiernus, in diem natalem Nasonis scripsit (Ovidius die XX mensis Martii, anno XLIII ante Christum natum, lucem vidit.

Docte legendorum, natalem, lusor amorum,
grata tuum peragit Musa Venusque docens.
Versiculis gaudet sibi amata puella dicatis
uirque metris gaudet consiliisque tuis.
Et tua mutatas dixerunt carmina formas
uoluentisque poli signa diesque sacros.
Eripuit patriae ludentem Caesaris ira:
num mihi quae fuerit,dicere, causa potes?
Quid tibi profecit tum tristia mittere Romam?
Mortua ab ignaris membra sepulta Getis.
Ingenioque tuo quereris periisse, poeta,
ingenioque tamen uiuis et arte tua.